fbpx

Używamy plików cookies do zbierania informacji dotyczących korzystania z serwisu Muzeum Warszawy i jego oddziałów. W każdej chwili możesz zablokować obsługę plików cookies w swojej przeglądarce. Pamiętaj, że zmiany ustawień w przeglądarce mogą ograniczyć dostęp do niektórych funkcji stron internetowych naszego serwisu.

Aktualności

22.01.2018 / Aktualności, Seria Plany Warszawy, Wydawnictwa

Dzieło inżynierów sprzed 200 lat

Dzieło inżynierów sprzed 200 lat

To już czwarta publikacja z serii Plany Warszawy. 30 stycznia będzie można wziąć udział w dyskusji z autorami książki: dr. Henrykiem Bartoszewiczem i dr. Pawłem E. Weszpińskim. Spotkanie poprowadzi dr Mikołaj Madurowicz.

Spotkanie odbędzie się w Lapidarium Muzeum Warszawy (wejście przez kamienicę nr 42). Rozpocznie się o godz. 18.00.

Dr Henryk Bartoszewicz
jest kierownikiem Oddziału Kartografii Archiwum Głównego Akt Dawnych, historykiem dziejów politycznych XX wieku oraz badaczem historii kartografii i geografii historycznej, a także członkiem Zespołu Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN.

Dr Paweł E. Weszpiński jest geografem i kartografem, badaczem dawnych planów Warszawy i dziejów kartografii warszawskiej oraz kustoszem Muzeum Warszawy, a także członkiem Zespołu Historii Kartografii przy Instytucie Historii Nauki PAN.

Spotkanie poprowadzi dr Mikołaj Madurowicz – geograf, badacz miasta, wykładowca Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW, współpracownik Pracowni Studiów Miejskich IKP UW, członek Komisji Historycznej Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.

Kartografia warszawska

Plany Korpusu Inżynierów Wojskowych i jego kontynuatorów to wybitne dzieła kartografii warszawskiej, szczegółowo dokumentujące zmiany przestrzeni miejskiej od 1822 do 1859 roku.

Plan z 1825 roku, jeden z pierwszych w serii, jest przykładem najwyższego kunsztu pomiarowego, kartograficznego i estetycznego. Warszawa w 1815 roku zyskała rangę stolicy Królestwa Polskiego doby konstytucyjnej. Wchodziła w ten nowy okres dziejów zubożała, wyniszczona okupacją pruską i wojnami napoleońskimi. Jej ówczesny obraz tworzyły nieodnawiane kamienice i kościoły, opuszczone pałace, zdewastowane ogrody publiczne.

W ciągu 15 lat została jednak nie tylko odbudowana z zaniedbań, ale zyskała liczne budowle klasycystyczne, zarówno monumentalne, jak i mieszkalne. W zmianach tych uczestniczył Korpus Inżynierów Wojskowych, którego prace służyły regulacji oraz projektowaniu ulic i placów i w którym służbę pełnili także znamienici architekci.