fbpx

Używamy plików cookies do zbierania informacji dotyczących korzystania z serwisu Muzeum Warszawy i jego oddziałów. W każdej chwili możesz zablokować obsługę plików cookies w swojej przeglądarce. Pamiętaj, że zmiany ustawień w przeglądarce mogą ograniczyć dostęp do niektórych funkcji stron internetowych naszego serwisu.

Wydarzenia

śr., 08.01.2020
17:30–19:00

Wykład
Muzeum Woli

KBDW – początki archeologii miejskiej w Polsce | Wykład z cyklu: Archeologia dawnej Warszawy

KBDW – początki archeologii miejskiej w Polsce | Wykład z cyklu: Archeologia dawnej Warszawy

Określenie „archeologia miejska” czy „archeologia miast” w naszych realiach oznacza badanie metodą wykopaliskową terenów zurbanizowanych z wieku XIII i późniejszych.

W badaniach takich zagadnień jak pierwotne rozplanowanie miasta, zabudowa i jej charakter, wyposażenie mieszkań i gospodarstw domowych, wszelkiego rodzaju produkcja i konsumpcja, a nawet socjotopografia, archeologia sprawdza się znakomicie. U samych początków tej dziedziny w Polsce było więc oczywiste, że metodą wykopaliskową można i trzeba badać także obiekty z czasów historycznych. Jednak później, skutkiem przypadkowych zbiegów okoliczności i osobistych upodobań badaczy, świadomość ta zanikła.

Gdy po wojnie przystąpiono w Polsce do odbudowy miast, „archeologia miejska” nie istniała. Przyczyna jej powstania „była okazjonalna i na szerszą skalę związana z odbudową Starego Miasta w Warszawie”. W 1951 r. powstała pracownia archeologiczna w ramach Komisji Badań Dawnej Warszawy, powołanej z inicjatywy architekta i konserwatora Stanisława Żaryna. 1 stycznia 1969 r. Komisję i całość jej zbiorów przejęło Muzeum Historyczne m.st. Warszawy (dziś Muzeum Warszawy). Poza stolicą „przez długie lata miast lokacyjnych nie badano, a raczej rozbierano, usuwając zniszczenia wojenne”. Zainteresowania większości archeologów, a w związku z tym i programy uniwersyteckie, kończyły się na roku 1250.

Przy braku zainteresowania istniejących instytucji archeologicznych problematyką czasów późniejszych niż wczesne średniowiecze, potrzeby przedsiębiorstwa Pracownie Konserwacji Zabytków – zwłaszcza ich pracowni projektowych – sprawiły, że w roku 1967 powołano pracownie archeologiczne w Warszawie, Krakowie i Szczecinie. To praktyka wykazała nieodzowność udziału archeologii w pracach konserwatorskich związanych z zabudową miejską, pałacową i sakralną.

Dziś, gdy wszyscy zgadzają się ze zdaniem, że „archeologia zaczyna się wczoraj”, warto przypomnieć tych, którzy mieli odwagę być pierwszymi.

 

Prowadzący: Zbigniew Polak

Jest archeologiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, kierownikiem Pracowni Badań Archeologicznych Muzeum Warszawy. Uczestniczył w wielu kampaniach wykopaliskowych w kraju i za granicą. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół archeologii miast i badaniach archeologiczno-architektonicznych, jest autorem i współautorem szeregu publikacji z tego zakresu.


Rejestracja na wydarzenie

Rezerwacje on-line na to wydarzenie nie są dostępne.