Ekspozycja stała

Dane warszawskie

Dane statystyczne to wiedza o rzeczywistości ujęta w abstrakcyjny język matematyki. W tej części wystawy głównej staramy się uchwycić specyfikę Warszawy za pomocą takich danych. Prezentujemy je na wykresach, mapach i innych przedstawieniach graficznych. Chcemy zachęcić do poszukiwania odpowiedzi na pytania, które można zadać w odniesieniu do każdego dużego miasta. Czemu zawdzięcza swój rozwój? Kim są i byli jego mieszkańcy? Jak żyli i żyją? Gdzie jest centrum miasta, a gdzie jego granice?

Dzięki danym można zweryfikować stereotypy i obiegowe opinie na temat Warszawy, jej mieszkańców i przestrzeni. Można też precyzyjniej wskazać, które wydarzenia i zjawiska nadały jej obecny kształt i specyfikę; co sprawiło, że Warszawa jest takim, a nie innym miastem.

Systematyczne badania statystyczne były prowadzone w Warszawie od drugiej połowy XIX wieku, choć podstawowe dane, przede wszystkim demograficzne i podatkowe, zbierano już wcześniej. Ewoluowały nie tylko techniki gromadzenia danych, ale i sposoby ich kategoryzowania i opracowywania. Kartograficzne przedstawienia miasta wyprzedzają materiał statystyczny. Wśród zachowanych do dziś najstarszy jest tak zwany plan Hoppego, datowany na rok 1641.

Wybraliśmy dane, które są ze sobą porównywalne i dają możliwość pokazania długofalowych zjawisk i procesów. Pozwalają dostrzec ekonomiczne i społeczne przemiany miasta, mówią o politycznej przynależności Warszawy, o jej przestrzennym i demograficznym rozwoju, architektonicznych metamorfozach i cywilizacyjnych przeobrażeniach. Materiał został wybrany tak, by dostarczał podstawowej wiedzy tym, którzy po raz pierwszy stykają się z miastem, a jednocześnie mógł stanowić punkt wyjścia do bardziej pogłębionej refleksji dla tych, którzy Warszawę już znają.

Kuratorzy: Paweł Jaworski, Zofia Oslislo-Piekarska, Grzegorz Piątek, Karol Piekarski, Klementyna Świeżewska
Projekt graficzny: Ania Światłowska