Rysunek południowej elewacji pawilonu handlowego Cepelii

Zygmunt Stępiński (1908–1982) we współpracy z Andrzejem Milewskim (ok. 1921–1975) zaprojektował reprezentacyjny pawilon handlowy Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego (CPLiA).

Budynek wzniesiono w 1966 roku w centrum Warszawy, przy skrzyżowaniu ulicy Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich, w bezpośrednim sąsiedztwie realizowanej w tym czasie Ściany Wschodniej ulicy Marszałkowskiej, która była prestiżową realizacją mieszkaniowo-usługową w centrum Warszawy w latach 60. Pawilon został pomyślany jako rodzaj wielkiej witryny. Niezależnie od aktualnej wystawy sklepowej wszystkie znajdujące się wewnątrz przedmioty mogły być oglądane przez przechodniów. Efekt ten udało się osiągnąć dzięki lekkiej i przeszklonej formie.

Od 1949 roku w polskiej architekturze czy szerzej – w twórczości artystycznej – obowiązywała doktryna realizmu socjalistycznego (socrealizmu). W 1956 roku na fali zmian politycznych zwanych odwilżą powrócono do wzorców architektury powstającej na zachodzie Europy i w Stanach Zjednoczonych. Architekci rezygnowali ze stosowania kosztownych i ciężkich dekoracji kamiennych zgodnie z postulatami funkcjonalizmu, który stawiał funkcję obiektu ponad jego formą.

Budynek Cepelii jest wyraźną kontynuacją odwilżowej myśli na temat warszawskiego pawilonu śródmiejskiego.

Rysunek południowej elewacji pawilonu handlowego Cepelii
WARSZAWA; OK. 1966
TUSZ, FLAMASTER NA KALCE
MHW 7351/PL
25,5 × 31,6 CM
MHW 7351/Pl

Fotografia: