12 października 2023 roku – 4 lutego 2024 roku
wt., śr., pt., sob. 11-19, czw. 11-20, niedz. 11-18
20 zł normalny/15 zł ulgowy, bezpłatny czwartek

Moi Ver

Sprawdź program wydarzeń towarzyszących wystawie.

Moi Ver – odkryty po latach geniusz fotografii awangardowej.

Wystawa, która odkrywa postać i twórczość Moshego Vorobeichica, należącego do czołówki europejskiej awangardy lat 20. XX wieku fotografa, grafika, malarza. Ukończył studia w Bauhausie, działał w Paryżu i tam przyjął pseudonim Moi Ver. Wielokrotnie powracał jednak do Wilna i do Polski, gdzie fotografował żydowski świat, który wkrótce miał przestać istnieć.

Na wystawie Moi Ver prezentujemy ponad 300 obiektów: fotografie, plakaty, wydawnictwa, projekty książek, obrazy i dokumenty. Dzięki wieloletniej pracy w archiwum artysty można po raz pierwszy zobaczyć niezwykle bogatą i różnorodną twórczość Vorobeichica uznawanego we Francji za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli fotografii awangardowej. Po Paryżu i Warszawie w przyszłym roku wystawa trafi do Tel Awiwu.

Moshe Worobejczyk, Moi Ver, Moshe Vorobeichic, Moshe Raviv…

…to ta sama osoba. Środkowoeuropejski Żyd, syjonista, urodzony w 1904 roku na terenie dzisiejszej Białorusi, wychowany w Wilnie, studiujący w Republice Weimarskiej i w Paryżu. Moi Ver był artystą wszechstronnym, awangardowym malarzem i fotografem, absolwentem Bauhausu, uczniem Fernanda Légera i László Moholya-Nagya. Łączył w swojej twórczości nowatorstwo formy z wrażliwością społeczną i zaangażowaniem politycznym. W fotografii i grafice posługiwał się językiem awangardy, a jego wizjonerskie i bezkompromisowe projekty o dzielnicy żydowskiej w Wilnie, o Paryżu czy kibucach w Polsce lub Palestynie są jednocześnie manifestami światopoglądowymi.

W latach 30. Moi Ver wykonał w sumie ponad 1500 fotografii tradycyjnej społeczności żydowskiej w dużych miastach oraz podwarszawskich miejscowościach. Do tej pory rozproszone i niepublikowane fotografie po raz pierwszy będzie można zobaczyć w tak szerokim wyborze w Muzeum Warszawy.

Z Wilna do Paryża przez Bauhaus

Na wystawie można prześledzić życie i twórczość Vorobeichica, począwszy od pierwszego dużego projektu artysty, czyli ponad 200 fotografii wileńskiej dzielnicy żydowskiej, który jest najobszerniejszą, spójną i przejmującą relacją fotograficzną z tego miejsca. Fotografie te powstały tuż po ukończeniu przez Vorobeichica nauki w Bauhausie, najbardziej wpływowej szkole nowoczesnego projektowania. Fotografia, a także fotomontaż czy fotokolaż, traktowane były tam jako nowoczesne narzędzia artystycznej wypowiedzi. W 1929 roku Vorobeichic przeniósł się do Paryża, gdzie brał udział w kursach malarstwa u Fernanda Légera, współtwórcy awangardowej rewolucji w sztuce początków XX wieku, a także uczył się w Szkole Technicznej Fotografii i Kinematografii. Prace podpisywać zaczął Moi Ver.

Pokazywane na wystawie projekty książek fotograficznych Paryż (1931) oraz Naprzeciw (1931) należą do największych osiągnięć fotografii awangardowej. Fotografię traktował także jako źródło utrzymania – należał do agencji Fotoglobe, publikował w ilustrowanej prasie francuskiej i polskiej. Niezmiennie powracał do Polski i intensywnie fotografował żydowską kulturę i życie codzienne.

Polin – spojrzenie na świat, który przestał istnieć

W latach 1929–1937 Moi Ver wykonał w sumie ponad 1500 fotografii tradycyjnej społeczności żydowskiej w dużych miastach oraz podwarszawskich miejscowościach. Artystę interesowała także polska wieś, jej folklor i mieszkańcy – Polacy i Żydzi oraz ich wzajemne relacje. Fotografował targowiska i sceny rodzajowe, wykonywał ciasno kadrowane, niepozowane, uliczne portrety brodatych Żydów, polskich chłopek i chłopów. To wyjątkowo obszerny zbiór fotografii codziennego życia Żydów z Europy Środkowej, do tego o tak dużej wartości artystycznej. Zdjęcia utrzymane są w nowoczesnej estetyce i wykraczają poza zamiar dokumentacyjny. Do tej pory rozproszone i niepublikowane, po raz pierwszy będzie je można zobaczyć w tak szerokim wyborze w Muzeum Warszawy.

Moi Ver fotografował także hachszary, czyli miejsca, w których żydowska młodzież europejska była przygotowywana do emigracji do Palestyny poprzez naukę pracy w warsztatach czy na roli, a także lekcje języka hebrajskiego i geografii regionu. W Polsce pod koniec lat 30. było około 200 takich miejsc – najwięcej w Europie, a największa hachszara znajdowała się na terenie Grochowa, dzielnicy Warszawy. Vorobeichic odwiedził prawie 20 z nich i wykonał w sumie ponad 500 fotografii młodych ludzi podczas pracy, nauki i odpoczynku, pokazując ich zapał, współpracę i zaangażowanie. Zdjęcia były następnie publikowane w wydawnictwach organizacji propagujących jej działalność.

Palestyna – nowy kraj

Po emigracji do Palestyny w 1934 roku Vorobeichic zaangażował swój talent na rzecz organizacji syjonistycznych. Tworzył setki fotografii reportażowych pokazujących budowę Tel Awiwu oraz dokumentujących życie osadników w kibucach. Projektował plakaty, wystawy informacyjne oraz publikacje ilustrowane fotomontażami utrzymanymi w duchu awangardy europejskiej.

W 1951 roku przyjął nazwisko Moshe Raviv, a w 1953 roku osiadł na stałe w miasteczku Safed w północnym Izraelu, gdzie dołączył do artystycznej społeczności. Porzucił praktykę fotograficzną, na rzecz powrotu do malarstwa, a także rysunku czy grafiki. Przez resztę życia intensywnie tworzył i wystawiał. Jego malarstwo czerpało z kabały, pism mistycznych, chasydyzmu i folkloru żydowskiego, choć w późnych obrazach odnaleźć można odniesienia do lat spędzonych w Bauhausie.

Wystawa Moi Ver organizowana jest przez Centrum Pompidou we współpracy z Muzeum Warszawy i Muzeum Sztuki w Tel Awiwie. Wystawa prezentowana była w Centrum Pompidou od 20 kwietnia do 29 sierpnia 2023 roku.

KOLOFON

kuratorki Julie Jones, Karolina Ziębińska-Lewandowska

projekt wystawy Studio Robot

produkcja Olga Baron

projekt graficzny Zofia Janina Borysiewicz, Krój ReimagineUA Dziga, © 2023 Dmytro Rastvortsev

tłumaczenie Zosia Sochańska, Guy Russel Torr

redakcja i korekta Urszula Drabińska, Guy Russel Torr

konsultacje hebraistyczne i jidysz Magdalena Bendowska, Agata Kurdybanowska, Karolina Szymaniak, Il-Il Malibert

realizacja Ksenia Góreczna, Paweł Grochowalski, Krzysztof Hernik, Piotr Lipiński, Artur Miniewicz, Katarzyna Radecka, Adam Rogowski, Leszek Sokołowski, Mariusz Stawski, Krzysztof Świerczewski, Piotr Wójtowicz, Adam Wrzosek

multimedia Eidotech Polska

opieka konserwatorska Piotr Popławski

koordynacja digitalizacji Mikołaj Kalina

digitalizacja Michał Matyjaszewski

wypożyczenia zewnętrzne Janusz Kurczak

dostępność Katarzyna Szafrańska

program towarzyszący Wanda Kaczor

program edukacyjny Monika Michałek

komunikacja i marketing Joanna Andruszko, Joanna Bębenek, Małgorzata Czajkowska, Melissa Czaplicka, Agata Fijałkowska, Agata Fronczyk, Klaudia Gniady, Daniel Karwowski, Anna Ładna, Aleksandra Migacz, Jowita Purzycka, Filip Wielechowski-Olszak

współpraca przy kwerendzie Julian Klonowski, Ewa Światkowska

obsługa prawna Maciej Barabasz