Z wizytą w Korczakianum

W historycznym budynku Domu Sierot przy ul. Jaktorowskiej 6 (kiedyś Krochmalnej 92) mieści się m.in. Korczakianum, pracownia Muzeum Warszawy.

Poznaj burzliwą historię tego wyjątkowego obiektu.

Choć powstał dla dzieci, nie zawsze je gościł. Już podczas powstania warszawskiego Dom zajęli brutalnie Niemcy. Z wojny ocalał stosunkowo mało zniszczony, jako jeden z nielicznych „ostańców” w tej części Woli.

W nowej rzeczywistości politycznej budynki nadające się do odbudowy były na wagę złota, więc chętnych na niego nie brakowało. Suterynę od razu zagospodarowało kilka rodzin.

„Biały Dom”

„Biały Dom” na Krochmalnej został oficjalnie przydzielony Polskiej Partii Socjalistycznej, a po kongresie zjednoczeniowym w grudniu 1948 przeszedł we władanie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, która zorganizowała w nim szkołę partyjną dla ideologicznego formowania kadr!

Największa sala na parterze, wcześniej służąca dzieciom jako jadalnia i miejsce rekreacji – gdzie obecnie jest stała wystawa Korczakianum – została zamieniona na salę widowiskową. Urządzano w niej akademie partyjne, projekcje filmowe i widowiska. Sypialnie na drugim piętrze przekształcono w sale lekcyjne, a część pomieszczeń przygotowano jako pokoje hotelowe dla działaczy z terenu. Praca ideologiczna nie przyniosła jednak spodziewanych efektów, kadry kształciły się marnie.

Dom dla najmłodszych

Na fali odwilży październikowej 1956 roku szkołę zamknięto i powrócono do idei oddania Domu najmłodszym. Po przejęciu budynku przez władze miasta st. Warszawy i przebudowie – a zgodnie z pierwotną intencją powstałego już w 1946 roku Komitetu Uczczenia Pamięci Janusza Korczaka – w 1958 roku otwarto tu ponownie dom dziecka.