niedz., 20.03.2022
19:00–20:30
Debata
Muzeum Warszawy
wstęp bezpłatny

Czym jest współcześnie praca domowa? debata wokół wystawy „Niewidoczne. Historie warszawskich służących”

Skalę zmian spowodowanych wojną w Ukrainie zaobserwujemy najpewniej za kilka miesięcy, jednak już teraz widzimy, że nasz stosunek do Ukrainek i Ukraińców musi zostać zrewidowany. Praca domowa, do tej pory bardzo często podejmowana przez imigrantki zza wschodniej granicy, prawdopodobnie przez jakiś czas będzie najczęściej podejmowaną przez nie pracą zarobkową w Polsce.

Co możemy zrobić, żeby tę pracę uczynić jak najbardziej godną, wolną od przemocy i wyzysku?
Jak pomagać Ukrainkom w kryzysie uchodźczym?
Co robić, żeby zapewnić im jak najlepsze warunki?

Dowiedz się więcej o wystawie „Niewidoczne. Historie warszawskich służących”.

Dyskusja odbędzie się na Facebooku Muzeum Warszawy.

W debacie wezmą udział:

Ruslana Poberezhnyk – urodzona w 1975 roku w Iwano-Frankowsku. Jest pielęgniarką i psycholożką rozwoju dziecka. Skończyła studia w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg). Od 2000 roku mieszka w Warszawie. Zajmuje się głównie dziećmi.

Od 2021 roku działa w Związku Zawodowym Pracowników i Pracownic Domowych, jest jedną z założycieli związku. Dąży do zrzeszania większości ludzi, którzy walczą o sprawiedliwość, godne warunki pracy i życia społecznego. Interesuje się różnego rodzaju mniejszościami, a zwłaszcza tematyką narodowości, obywatelstwa oraz związanymi z tym nierównościami społecznymi, problemami tożsamościowymi, jak i prawnymi.

Anna Maria Rosińska – socjolożka opieki i pracy domowej, pracuje na Uniwersytecie Ca’ Foscari w Wenecji, stypendystka programu im. Marii Skłodowskiej-Curie Komisji Europejskiej. Współpracuje z Ośrodkiem Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego. Bada przemiany procesów opiekuńczych i pracy domowej przez pryzmat nierówności społecznych, w tym, pozycji klasowej i charakterystyki rasowej i etnicznej, aktywizm pracowników domowych, oraz wpływ pandemii COVID-19 na pracę domową i opiekuńczą.

Prowadziła badania we Włoszech, w Polsce i Stanach Zjednoczonych. Ostatnio opublikowała wraz z Elizabeth Pellerito (2022) rozdział o aktywizmie pracowników domowych w czasie pandemii „Pandemic shock absorbers” (2022). Autorka książki „(U)sługi domowe. Przemiany relacji społecznych w płatnej pracy domowej” (2016, Wydawnictwo UMK, pod nazwiskiem Kordasiewicz). Współautorka wraz z A. Radziwinowiczówną i W. Kloc-Nowak książki „Ethnomorality of care. Migrants and their aging parents” (2018, Routledge). Prowadzi profil o badaniach pracy domowej i opiekuńczej

Marek Szymaniak – dziennikarz i reporter. Publikował m.in. w „Dużym Formacie” i magazynie „Pismo”. Autor książek Urobieni. Reportaże o pracy oraz Zapaść. Reportaże z mniejszych miast. Laureat nagrody za reportaż prasowy przyznawanej przez jury Festiwalu Wrażliwego, zwycięzcą konkursu dla dziennikarzy „Pióro odpowiedzialności” oraz zdobywca drugiej nagrody w konkursie „Twarze ubóstwa” im. Bartosza Mioduszewskiego. Dwukrotnie znalazł się w finale konkursu stypendialnego Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego oraz trzykrotnie w finale  Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej, m.in. za debiutancką książkę Urobieni.

Marta Romankiv – urodzona w 1995 roku we Lwowie. Jest artystką interdyscyplinarną, twórczynią instalacji, prac wideo oraz sytuacji społecznych. Ukończyła kierunek ceramiki artystycznej w Lwowskim Państwowym Instytucie Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej. Tytuł licencjata zdobyła na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, na kierunku Sztuka i Media. Obecnie studiuje na Akademii Sztuki w Szczecinie. Interesuje się różnego rodzaju mniejszościami, a zwłaszcza tematyką narodowości, obywatelstwa oraz związanymi z tym nierównościami społecznymi, problemami tożsamościowymi, jak i prawnymi. Traktując język sztuki jako narzędzie do przekraczania granic, Romankiv dąży do wyjścia poza tradycyjną rolę artysty. Mieszka i pracuje w Polsce.

Dyskusję poprowadzi:

Małgorzata Fidelis – jest Profesorem Nadzwyczajnym (Associate Professor) na wydziale historii Uniwersytetu Illinois w Chicago. Zajmuje się najnowszą historią Polski i Europy Środkowo-Wschodniej oraz badaniami gender. W 2006 r. uzyskała tytuł doktora na Wydziale Historii Uniwersytetu Oksfordzkiego. Jej badania skupiają się na zagadnieniach kulturowych i społecznych, a szczególnie na relacjach pomiędzy jednostką a państwem w Europie Środkowo-Wschodniej po 1945 roku. Książka „Women, Communism and Industrialization in Postwar Poland” (Cambridge University Press, 2010, polskie wydanie: „Kobiety, komunizm i industrializacja w powojennej Polsce”, WAB, 2015) jej autorstwa stanowi studium na temat polskich robotnic i polityki władz komunistycznych wobec kobiet. Obecnie kończy pracę nad książką o młodzieży w Polsce w perspektywie transnarodowej w okresie tzw. Światowych Lat Sześćdziesiątych. Autorka tekstu o pracy kobiet w powojennej Polsce, który znajdziecie Państwo w publikacji towarzyszącej wystawie.