Piotr Klemens Mizerski

Piotr Klemens Mizerski (1911-1986) -pięściarz, trener, działacz sportowy przez wiele lat mieszkał w kamienicy przy ul. Skaryszewskiej. Nazywany popularnie „Klimkiem”, należał do kadry polskich bokserów lat 30. XX w.

W swojej karierze stoczył 102 walki, z czego 82 wygrał (wiele razy przez nokaut) i 3 zremisował. Był dwukrotnym wicemistrzem Polski w wadze półciężkiej (1932) i ciężkiej (1936-1937) i pięciokrotnym mistrzem Warszawy. Dał się także poznać jako świetny szkoleniowiec i aktywny działacz sportowy.

Tuż przed wybuchem II wojny światowej boks stał się w Warszawie niezwykle popularny. Sposób rozgrywania walk (m.in. bokserzy prawie nie stosowali uników) sprawiał, że były one emocjonujące i widowiskowe. W mieście działało wówczas aż 21 klubów z sekcjami pięściarskimi.

Klimek boksował najpierw w klubie Polskiej YMCA, potem w Polonii, a następnie związał się z Legią. Znany z waleczności i mocnego ciosu, był także wypożyczany przez inne kluby na atrakcyjne mecze. W tym okresie Piotr Klemens Mizerski nie tylko boksował. Jednocześnie zdobywał wykształcenie (studiował zaocznie w CIWF) i pracował jako szkoleniowiec juniorów sekcji lekkoatletów WKS „Orlęta” Dęblin, którzy pod jego opieką zdobyli drużynowe mistrzostwo okręgu.

1 września 1939 r. zgłosił się ochotniczo do Komendy Szkoły Oficerskiej w Dęblinie i dostał przydział do baterii przeciwlotniczej. Podążył z wojskiem na wschód, ranny podczas odwrotu nad Bugiem, powrócił do Warszawy, gdzie zaangażował się w konspiracyjne szkolenia wojskowe Szarych Szeregów. Szkolił grupy na Grochowie i Bródnie. Działalność tę zakończyło aresztowanie przez gestapo 10 czerwca 1942 r. Uratował go fakt, że przesłuchiwał go podoficer, który okazał się dawnym sędzią sportowym, sędziującym walkę Klimka w meczu Warszawa-Berlin w 1936 r.

Po wojnie pracował m.in. jako nauczyciel wychowania fizycznego. W 1946 r. został trenerem sekcji bokserskiej KS Polonia, a później trenerem WKS Legia. Był także związany z warszawską AWF, Studium Wychowania Fizycznego SGGW oraz aktywnym członkiem Rady Trenerów Polskiego Związku Bokserskiego. Pisał o boksie, był m.in. autorem cyklu „Uczymy się pięściarskiego ABC”.

Zainteresowanie sportem zaszczepił synom. Andrzej zdobył mistrzostwo Warszawy juniorów w wadze średniej w1957 i 1958 r., a potem jako student Politechniki z powodzeniem trenował kulturystykę. Jacek uprawiał pływanie. Na całe życie związał się z boksem trzeci z braci Mizerskich, Maciej – znany na całym świecie jako Matt Mizerski – który przez 25 lat pełnił funkcję szefa szkolenia (Technical Director) w kanadyjskim związku bokserskim amatorów.