REPERTUAR | listopad 2022 r.

reż. Karol Pałka
Polska, 2021, 70 min

Danusia i jej córka Basia żyją gdzieś na obrzeżach świata, zgodnie z rytmem i prawami natury, wśród zwierząt i duchów umarłych. Ich enklawa daje spokój i poczucie bezpieczeństwa, ale także powoduje tęsknotę za kontaktem z drugim człowiekiem.

„Bukolika” to przypowieść o ludziach żyjących inaczej oraz czuła obserwacja, z której rodzi się ciekawość i próba zbliżenia.

reż. Arne Gielen, Gert Jan Hulster
Holandia, 2017, 57 min

• Dlaczego rower jest tak wygodny i popularny w Holandii?
• Czy zawsze tak było?
• Co ma wspólnego jazda na rowerze z chmarą ptaków?
• Jak to się dzieje, że rowerzyści nie wpadają na siebie?
• Jakich argumentów można użyć, by przekonać współpracowników do jazdy rowerem?

Twórcy filmu „Dlaczego właśnie rower?” zapraszają rowerzystów i naukowców ze wszystkich środowisk do rozmowy o holenderskiej kulturze rowerowej.

Więcej o filmie (w jęz. angielskim): whywecycle.eu

reż. Paweł Łoziński
Polska, 2021, 100 min

Uznany dokumentalista Paweł Łoziński zebrał mozaikę ludzkich historii, rozmawiając z przechodniami z własnego balkonu kamienicy na warszawskiej Saskiej Kępie.

„Film balkonowy” zaskakuje i wciąga, jest na przemian wesoły i refleksyjny. Łoziński jest swoich rozmówców ciekawy, a oni odwdzięczają mu się najintymniejszymi historiami. Jego bohaterowie niosą w sobie zagadki i tajemnice, potrafią też zaskoczyć. Łoziński spędził na swoim balkonie 165 dni zdjęciowych w ciągu ponad 2,5 roku. Spotkał ponad 2000 rozmówców. Z tych spotkań pod jego „świeckim konfesjonałem” powstał film o nas samych – w „Filmie balkonowym” każdy z nas może przejrzeć się jak w lustrze.

„Film balkonowy” Pawła Łozińskiego to zwycięzca Nagrody Publiczności i Nagroda Publiczności Województwa Śląskiego 19 Festiwalu Filmowego Millennium Docs Against Gravity. Film zdobył także Nagrodę Specjalną – Nagrodę Tygodnia Krytyki MFF w Locarno.

reż. Andrea Arnold
Wielka Brytania, 2021, 94 min

Bohaterką filmu jest krowa Luma. Obserwujemy cykl jej życia i zanurzamy się w jej emocjach.

Wybitna reżyserka Andrea Arnold („American Honey”) skupia się na czystej obserwacji. Jedyne głosy, jakie docierają do naszych uszu, to komendy bezimiennych pracowników pewnej brytyjskiej farmy mlecznej, zagłuszane przez szczęk metalowych krat, zgrzyt maszyn i niskie, pełne trwogi muczenie krów.

Widzimy jak Luma jest wpychana do stalowej klamry do dojenia, a pajęcze mechaniczne dysze zasysane są do jej wymion. Gigantyczna konstrukcja przypominająca imadło zawiesza Lumę w powietrzu, dzięki czemu jej kopyta można przyciąć z chirurgiczną precyzją. Uczestniczymy w porodzie, po którym Luma łączy się ze swoim nowonarodzonym cielęciem zaledwie na kilka minut, a następnie każde z nich idzie osobno labiryntem wąskich przejść, od których nie ma ucieczki.

W tym zmechanizowanym świecie życie Lumy sprowadzone zostaje do funkcji przedmiotu potrzebnego człowiekowi, który czeka nieuchronna śmierć.

To pozbawione narracji filmowe studium życia Lumy jest próbą filozoficznego rozważenia losu i praw zwierząt hodowlanych, bezrefleksyjnie przez nas wykorzystywanych. 

reż. Łukasz Kowalski
Polska, 2022, 75 min

Poruszająca i pełna humoru komedia dokumentalna o ludziach, którzy walczą o przetrwanie, pomagając jednocześnie bardziej potrzebującym.

Jola i Wiesiek to para w życiu i biznesie z Bytomia. Wraz z trójką swoich pracowników prowadzą prawdopodobnie największy lombard w Europie. Czas jego świetności minął jednak wraz z zamknięciem okolicznych kopalni i szerzącym się w mieście bezrobociem. Pozbawieni środków do życia mieszkańcy „polskiego Detroit” znoszą pod zastaw coraz bardziej absurdalne i bezużyteczne przedmioty. Szalone, marketingowe pomysły Wieśka i czułe serce Joli, która klientów wspiera nie tylko dobrym słowem, ale i gorącą zupą czy ciepłym futrem wzbudzają naszą sympatię. 

Choć lombard przynosi straty, staje się ważnym centrum życia dzielnicy. Wkrótce jednak znajduje się na krawędzi a związek Joli i Wieśka zostaje wystawiony na próbę. W obliczu nadciągającej katastrofy, właściciele podejmą ostatnia próbę ratowania biznesu i miłości. 

„Lombard” to wielki zwycięzca tegorocznego festiwalu Millennium Docs Against Gravity, gdzie zdobył między innymi Grand Prix – Nagrodę Banku Millennium. 

reż. Natalia Koryncka-Gruz
Polska, 2022, 93 min

Kim naprawdę była Simona Kossak – legendarna badaczka, która żyła otoczona zwierzętami w Puszczy Białowieskiej? Dlaczego uciekła od rodziny – słynnego rodu Kossaków? Jak wyglądało życie pierwszej polskiej ekolożki-aktywistki w latach 70.?

Unikalne, często prezentowane po raz pierwszy w filmie, zdjęcia i nagrania z archiwum Simony oraz jej partnera Lecha Wilczka przenoszą nas do pradawnej Puszczy i pozwalają doświadczyć wyjątkowego życia z dala od cywilizacji. 

Simona była ulubienicą terroryzującego okolicę kruka, matkowała rysiowi i łosiom, a  jej empatyczne podejście do zwierząt i roślin nie tylko pozwoliło nam zobaczyć Puszczę Białowieską jako unikalny na skalę światowa ekosystem, ale też pomaga zrozumieć, że jesteśmy współlokatorami na Ziemi i powinniśmy pozwolić żyć innym istotom. 

Ta barwna, bezkompromisowa i wyprzedzająca swój czas wizjonerka często samotnie musiała walczyć o dobro oraz szacunek dla przyrody. 

Złożony z fragmentów kronik filmowych dokument zabiera widzów w niezwykłą podróż po Warszawie. Ukazuje stolicę przed II wojną światową, zniszczenia wojenne i pierwsze lata odbudowy. Pozwala zrozumieć niezwykły charakter Warszawy i stanowi doskonałe uzupełnienie do wystawy lub spaceru po mieście.

Pokaz filmu można również zarezerwować dla grupy dla grupy minimum 5 osób w godzinach otwarcia muzeum.

Film jest dostępny w następujących wersjach językowych: polskiej, angielskiej, niemieckiej, hiszpańskiej, włoskiej, francuskiej.

Możliwa jest również wersja polska z audiodeskrypcją oraz napisami.

Dowiedz się więcej.

reż. Sara Dosa
Kanada, USA, 2022, 93 min

Katia i Maurice Krafft przez 25 lat podróżowali do wszystkich wulkanów, stając się najsłynniejszymi wulkanologami na świecie. Zginęli podczas wybuchu wulkanu w Japonii w 1991 roku.

W napisach na początku filmu pojawiają się wulkany z ich poetyckimi i równocześnie groźnymi nazwami. To celowy zabieg, bo ten film to prawdziwe love story o niezwykłym trójkącie miłosnym, w którym występuje francuskie małżeństwo Katii i Maurice’a Krafftów oraz wielbione przez nich wulkany. Para twierdziła, że są razem po części właśnie dzięki wspólnej miłości do wulkanów.

Przez ćwierć wieku podróżowali do wszystkich wulkanów, które mogli znaleźć na naszej planecie, stając się tym samym najsłynniejszymi i najbardziej żarliwymi wulkanologami na świecie. Zginęli także razem – podczas wybuchu wulkanu w Japonii w 1991 roku. Dzięki ich pasji powstało olbrzymie archiwum fascynujących zdjęć i filmów o tych niezwykłych i tajemniczych miejscach na Ziemi. Krafftowie chcieli dokumentować je z bliska. Maurice przeszedł „chrzest” już w wieku dwudziestu paru lat, parząc nogę w lawie. Odbył również ekstremalnie ryzykowną wyprawę pontonem po wulkanicznym jeziorze pełnym żrącej siarki. Krafftowie stworzyli własną kategoryzację wulkanów, które dzielili na czerwone – z lawą i szare – bez lawy. Każdy miał dla nich swoją własną, odrębną i wyjątkową osobowość.

„Kiedy raz zobaczysz wybuch wulkanu, nie możesz już się od tego uwolnić” – tłumaczy Katia.

Film jest medytacją nad życiem na krawędzi przepaści, w oparach dymu i lawy o temperaturze 1200°C.

„Ciekawość jest tu silniejsza od lęku” – jak stwierdziła kiedyś Katia.